کاربرد/دامنه کاربرد
مقدمه و اصول:
آزمایش بندیکت به عنوان یک آزمایش ساده برای آزمایش احیا قند و یا کربوهیدرات¬های ساده استفاده می¬شود. احیا قند مربوط به کربوهیدرات¬هایی است که دارای یک آلدهید آزاد یا یک گروه عملکردی آزاد کتون به عنوان بخشی از ساختار مولکولی آن است که شامل تمام مونواساکاریدها (مانند گلوکز، فروکتوز، گالاکتوز) و بسیاری از دی ساکاریدها، از جمله لاکتوز و مالتوز است. هنگامی که محلول بندیکت و کربوهیدرات¬های ساده گرم می شوند، محلول به رنگ قرمز متمایل نارنجی /آجری تبدیل می شود. این واکنش ناشی از خواص احیا کنندگی کربوهیدرات¬های ساده است. هنگامی که قندهای احیاکننده با محلول بندیکت مخلوط شده و حرارت ببیند، این عامل سبب تغییر رنگ معرف بندیکت می شود. رنگ آن بسته به مقدار و نوع قند از سبز تا قرمز تیره (آجری) یا ماسه¬ای رنگ متغیر است. با افزایش غلظت قندهای احیا کننده، رنگ نهایی آن به قرمز آجری رنگ نزدیک بوده و میزان رسوب بیشتری تشکیل می¬شود.
قند ساکاروز یا قند مصرفی روزانه از نوع (disaccharide) و یک قند غیر احیا کننده است و هیچ گروه احیا کننده ای موجب نتیجه منفی نمی شود. کربوهیدرات¬های پیچیده مانند نشاسته،نمی¬توانند با آزمایش بندیکت واکنش مثبت نشان دهند، مگر اینکه تحت تاثیر گرما یا هضم شکسته شوند.
