کاربرد/دامنه کاربرد
آزمایش های نفوذپذیری بتن در برابر آب از گذشته دور بر اساس رابطه دارسی ( Darcy–Weisbach equation ) انجام می شده است. ارتش آمریکا و اداره احیای اراضی آمریکا ( USBR ) آزمایش هایی را برای تعیین ضریب نفوذپذیری بتن در برابر آب ارائه کرده اند که بسیار مشکل است. در روش ارتش آمریکا ( CRD-C48 ) فشار حدود 14 اتمسفر و در روش USBR 4913 فشار 28.5 اتمسفر بکار می رود. در این آزمایش ها مقدار k با بعد L/T بدست می آید. در هر پروژه مقدار حداکثر k مشخص می شود و لازم است بتن مورد نظر این خواسته را برآورد کند.
از آنجا که آزمایش های نفوذپذیری در برابر آب همراه با چالش های فراوانی همراه است، در برخی کشورهای اروپایی مانند آلمان آزمایش دیگری انجام می شد که تحت فشار آب، در زمان معینی، عمق آب نفوذی در بتن بدست می آمد ( DIN 1048-5 ). سپس در BS EN 12390-8 با تغییرات مختصر، این آزمایش با سهولت بیشتر ارائه شد که در آن نمونه حداقل 28 روزه بتنی که می بایست به اشکال مکعب، استوانه و یا منشوری باشد ( ابعاد سطح مقطع نباید کمتر از 150mm و دیگر ابعاد نباید کمتر از 100mm باشند ) و تحت فشار 50±500 کیلو پاسکال به مدت 2±72 ساعت قرار می گیرد ( فشار نباید فقط به سطح ماله کشیده شده نمونه وارد شود و نمونه می بایست در محفظه مخصوص قرار گیرد ) و سپس حداکثر عمق نفوذ آب بدست می آید که پارامتری در جهت ارزیابی نفوذ آب در بتن می باشد. در منابع مختلف طبقه بندی بتن ها در آزمایش DIN 1048 آمده است، اما هنوز این طبقه بندی برای آزمایش براساس روش EN ارائه نشده است.
